Festival Onderuit: modder en natte voeten, loeien in koeientaal en Franse chansons
KOUDEKERK AAN DEN RIJN - 'Het publiek maakt de muziek.' Met dit statement openden stadsdichter Chanty Louis en wethouder Anouk Noordermeer het festival afgelopen zaterdag. Met daarna een lied van koor Rainbow Colours werd de regen definitief weggezongen. Af en toe modder en natte voeten weerhielden het publiek er niet van te genieten van de creatieve optredens op bijzondere locaties in en om de boerderij.
Het prachtige polderlandschap op en rond boerderij Groot Rozenburg aan de Lagewaard in Koudekerk aan den Rijn vormde het decor voor het festival dat grotendeels in de buitenlucht plaatsvond. Een nacht vol regen voor de start was daarom niet ideaal. De bezoekers hadden echter massaal gehoor gegeven aan de oproep om gepast schoeisel aan te trekken.
Zo kon iedereen met kaplaarzen of wandelschoenen aan toch de drassige weilanden doorwandelen om daar bijzondere voorstellingen mee te maken, met vaak een thema dat te maken heeft met het leven op het platteland. Een paar hoogtepunten uit het programma uitgelicht.
LOEI ontroert
Muziektheatergroep Questions Collection gaf onder leiding van Flavia Faas een indrukwekkende demonstratie van de voorkeuren van koeien voor bepaalde muziekinstrumenten en klanken. Ze vertelde vanaf een strobaal eerst over het onderzoek dat zij doet naar wat koeien mooi vinden om te horen. Vervolgens kregen we een cursus koeientaal. We loeiden met elkaar een loei die een terts stijgt en die ‘hallo’ betekent, dan een loei die ‘ik heb honger’ betekent en de hevigste die ongenoegen aanduidt.
Vervolgens liepen we door het weiland achter Flavia, al rinkelend met haar koeienbel, aan naar een plek waar een mobiele vleugel stond opgesteld en de rest van de muziekgroep. Intussen hadden de koeien die verderop liepen onze groep gespot en nieuwsgierig kwamen ze aanlopen, blijkbaar geïnteresseerd in een live concert. Ter plaatse zagen we dat verschillende klanken en tempo van de muziek iets bij hen losmaakt van oren die draaien, tot aan hengelende voorpoten en kwispelende staarten. Van dissonante tonen stapt een aantal koeien van ongenoegen naar achteren.
Aan het einde van het concert liepen de koeien weg om verderop te gaan grazen, het publiek in verwondering en ontroering achterlatend. Maar het was nog niet klaar. Koeienkenners zoals lokale boeren en degenen die deze dieren alleen kennen uit de wei, of uit de supermarkt via de zuivelproducten en biefstukken, werden uitgenodigd met elkaar na te praten. Zo probeerde de voorstelling ons te laten nadenken. Want wat is de prijs die zowel deze prachtige dieren zelf als de natuur moeten betalen om ons als consumenten van hun melk en vlees te voorzien?
Een warme deken
Ook de Leidse theatergroep Domino, een groep van acteurs en actrices met een beperking, maakte indruk met de première van hun toneelstuk ‘Deken’, een stuk over Schotse schaapherders en hoe de wol van hun schapen werd gebruikt voor de productie van dekens in Nederland. Hiermee refereert de Leidse theatergroep aan de lakenindustrie van weleer. Met weinig woorden, maar met muziek en lichaamstaal werd het verhaal beeldende en op indrukwekkende wijze vertelt.
De zaterdagavond werd afgesloten met een zonnetje, bier, patat en pizza. En met een concert van zangeres Tess Merlot. De in Hazerswoude-Dorp opgegroeide zangeres bracht het publiek in vervoering met Franse liedjes, sommige bekende klassiekers, maar andere zelf geschreven chansons.
Buienradar
Leider van het productieteam Gideon Roggeveen had het zondag aan het begin van de middag druk, want het begon helaas weer te spetteren. Op zo’n festival vinden tegelijkertijd op verschillende plekken optredens plaats en daarin aanpassingen doen is een uitdaging.
'Ik heb een hotline met diverse weersapps, want de artiesten willen graag weten of ze wel buiten kunnen optreden, of dat hun act moet worden uitgesteld tot het droog is', vertelt hij. Na twee uur wordt het droog volgens Buienradar en dat bleek dit keer ook echt te kloppen.
Binnen en buiten toppers
Ook het zondagprogramma, deels anders dan zaterdag, was gevarieerd. Een kleine greep uit het aanbod: de dweilband van KNA, een experimenteel toneelstuk dat volledig door AI was geschreven (mooi in taalgebruik, maar zonder emotie), cabaret in de voormalige Melkput, smartlappen van het boerenland in het café in de kalverstal, dansoptredens, Ierse muziek van Doggy Dike, toneel van Onder Ons en tot slot de Leidse band Vetschiller.
'We zijn heel tevreden over hoe het gelopen is. Ondanks het mindere weer zijn er toch meer bezoekers gekomen dan we vooraf hadden ingeschat', vertelt Roggeveen. 'En het was goed om te zien dat artiesten en publiek zich makkelijk aanpasten aan een buitje hier en daar. De sfeer was ook heel relaxed. Eigenlijk liep alles op rolletjes.'
Dat kon natuurlijk door een goede organisatie vooraf en dankzij de 60 vrijwilligers die bij de op- en afbouw en op beide dagen zorgden dat alles soepel verliep. 'Ik wil iedereen hierbij graag bedanken. Eén iemand in het bijzonder is wel een applaus waard. Riet de Roo heeft de catering en de schoonmaak gecoördineerd. Door haar harde werken liep het als een geoliede machine.'